Bilgiye giden yol
1970’ler Türkiye’de hazır giyimin herkesin alabileceği seviyeye geldiği bir dönemdi. Babam 1974 yılında önce Fatih sonra Kasımpaşa semtinde bir erkek giyim mağazasında tezgahtar olarak çalışmaya başlayınca ben de sektörün içine girmiş oldum. O kadar yoğun bir ilgi olduğunu hatırlıyorum ki
Devam
Sosyal medya dünyasında dolaşanlar bilir. O dünyanın kendine has bir Türkçesi vardı. Bu her dil için geçerli tabii ki. Her dilin sosyal medya için kendi kısaltmaları ve anlatım dili var. Başlıkta yazdığım da “Sev Olalım mı?” “Sevgili olalım mı?” demek.
Devam
2009 yılıydı sanırım. Osmanbey metro istasyonunda sürekli görüyordum Nuri Bilge Ceylan ve küçük kızını. Hacı Osman istikametine giden metroyu bekliyorlardı. Kendisini Atlas dergisindeki gezi yazılarından tanıyordum. Filmlerini izlememiştim. Sanatsal film yaptığı için de pek dikkatimi çekmiyordu. Çünkü bana sanatsal filmler
Devam
Büyük kocaman plastik poşetler hatırlıyorum. Üst üste 30 tane erkek gömleğini katlı ve poşetli olarak alırdı. Bu poşetlerden birisini ben birisini de babam taşırdı. Bazı firmalar da mukavva renginde ambalaj kâğıdına sarardı siparişlerimizi. Sonra sicim ile bağlayıp taşıma yerine kağıt
Devam
Pembe Blok diye adına hikaye yazdığım çocukluğumun ve gençliğimin geçtiği, akrabalarımın uzun bir süre yaşadığı sanki her zaman duracağını sandığım İstanbul-Güngören- Tozkoparan Mahallesinde bulunan A-17 isimli işçi konutunun bir buldozerle yıkıldığını izledim. Bir tanıdığımın sosyal medya hesabında yüklenmiş bir videoda
Devam
Bana göre duvar resimlerinin başkenti Atina. Dünyanın değişik bir çok şehrini ziyaret ettim. Bir çok şehirde duvar resmi gördüm. Atina kadar detaylı ve yoğun duvar resmi yapılan bir şehir görmedim. Bir keresinde terkedilmiş bina sayısı çok fazla. İkincisi ise duvar
Devam
Önce “Pogrom” kelimesinin anlamını açayım size. Pogrom veyahut kıyın; dinsel, etnik veya siyasi nedenlerle bir gruba karşı yapılan şiddet hareketleridir. Bu şiddet hareketleri genellikle evleri, iş yerlerini veya ibadet yerlerini tahrip etmek, insanları dövmek, yaralamak, tecavüz etmek veya öldürmekten oluşur.
DevamDesperado filminde bıçaklı adam “Meksikalı Haydut Navajas” rolündeki Joaquim Almeidaya benzeyen Bayburtlu Kemal Ağabey, 30 katlı gökdelenin gölgesinde “Buraları hep domates tarlasıydı” dedi. “Almanya’da işçiydim. 1969 yılında buraya geldiğimde burasının sahibi bir Ermeni bana domates tarlasını üç otuz paraya sattı.
DevamEskiden şehirlerarası ve hatta ülkeler arası yolculuklar ya gemi ya da trenle yapılıyordu. Sonra Otobüs çıktı. Uçak ise çok pahalı diye Türkiye’de sadece kalburüstü bir zümre kullanabiliyordu. Hayalini bile kurmuyordum boşuna. Uçağa binebilmek benim için Atılgan gemisiyle Uzay Yolu dizinde
Devam
1980 darbesinden önce büyük bir çoğunluk tüketmemek üzerine hayatlarını idame ettiriyordu. Yıllarca giyilen giyecekler, yıllarca kullanılan eşyalar vardı. Çünkü bilinirdi ki harcanan her para aslında bizim daha çok çalışmamız ve yıpranmamız demekti. Yeni eşyamız yok diye üzülmezdik. Bayramlarda yeni kıyafet
Devam
Çocukluğunda Anne ve babası tarafından onaylanmamış her çocuk birilerinden onay görüp kabullenmeyi bekler. Çünkü bu bir tatmin edilemeyen duygudur. Bunu tatmin etmek için kişi elinden gelen çabayı gösterip etrafındakilere bunu göstermeye ispat edip onay almaya çalışır. Bu onaylanmayı yaparken sarf
Devam
Sevgi veya Tanrı. Benim için aynı şeyler. Bir yerde korku varsa eğer orada Tanrı veya Allah bulunmuyor. Çünkü korku çok düşük bir enerji ve bize yetmiyor. Sonsuz sevgi ile yaratıldığımız ve yücelikle kutsanmış varlığımız korku ile güdülünce çok vahim sonuçlar
Devam
Bazıları diyebilir, yaratmak Allah’a mahsustur. Hiç unutmuyorum bir arkadaş yeni aldığı telefonun yazılımını kurarken “Create an account” yani” Bir hesap yarat” yazan cümleyi hiç sevmemiş ve “Yaratmak Allaha Mahsustur” demişti. Yaratmak insana da mahsus. Çünkü zekamız bizim bir şeyleri birleştirip
DevamEn çok o yiyecek sizin yok bizim tartışmalarında araya girip konuşasım geliyor. Ortak kültür diye bir şey var ve bu ulus devletlerin üretilmesiyle kavgaya dönüştürüldü. Yiyecekler de diller de tüm insanlığın. Hepimizin! Kimseye ait değil, bize ait. Ortak olarak yan
Devam
Başlıktaki gibi konuşmaya başlayan insanları dinlemek ve izlemek beni çok geliştiriyor. “Ben Irkçı Değilim, Ama” diye başlayıp gelişme ve sonuç kısmının bana neler anlatacağını aslında biliyorum. Parmak izi bile farklı olan her insanın bir farkı olduğu için çeşitlerini görmek istiyorum.
Devam