Sevgi veya Tanrı. Benim için aynı şeyler. Bir yerde korku varsa eğer orada Tanrı veya Allah bulunmuyor. Çünkü korku çok düşük bir enerji ve bize yetmiyor. Sonsuz sevgi ile yaratıldığımız ve yücelikle kutsanmış varlığımız korku ile güdülünce
çok vahim sonuçlar ortaya çıkıyor. Korku ile maniple edilen beyinler ne yazık ki sevgiden uzak kalıyor. O yüzden bizi sevgi ile yaratan tanrının bir parçası olan sevgi ürettiğimiz yer olmalıyız ki enerjimiz her zaman tam olsun. Herkes istediğine inanıp inanmamakta serbesttir. Bir çok dini pratikte denemiş birisi olarak bir inancım var. Tanrının varlığına inanmak lazım. Kutsal Kitap yani Yeni Ahitte Yuhanna kitabında şöyle yazar.
1. Yuhanna 4:12-18
12 Hiç kimse hiçbir zaman Tanrı’yı görmüş değildir. Ama birbirimizi seversek, Tanrı içimizde yaşar ve sevgisi içimizde yetkinleşmiş olur.
13 -Tanrı’da yaşadığımızı ve O’nun bizde yaşadığını bize kendi Ruhu’ndan vermiş olmasından anlıyoruz.
14-Baba’nın Oğlu’nu dünyanın Kurtarıcısı olarak gönderdiğini gördük, şimdi buna tanıklık ediyoruz.
15-Kim İsa’nın Tanrı’nın Oğlu olduğunu açıkça kabul ederse, Tanrı onda yaşar, o da Tanrı’da yaşar.
16-Tanrı’nın bize olan sevgisini tanıdık ve buna inandık.
Tanrı sevgidir. Sevgide yaşayan Tanrı’da yaşar, Tanrı da onda yaşar.
17-Yargı gününde cesaretimiz olsun diye sevgi böylelikle içimizde yetkin kılınmıştır. Çünkü Mesih nasılsa, biz de bu dünyada öyleyiz.
18-Sevgide korku yoktur. Tersine, yetkin sevgi korkuyu siler atar. Çünkü korku işkencedir. Korkan kişi sevgide yetkin kılınmamıştır.
Benim inancıma göre Tanrının sevgisi bize yeterdir. Koşulsuz bir şekilde bizi sever ve bizde onun sevgisiyle meydana gelmişizdir. Hristiyanlığa ve teslise inanmıyorum çünkü tek tanrılı dinlerin insan yapısı olduğunu düşüyorum. Bizi bir şey yaparsak cehenneme gönderme veya bir şey yapmazsak cennete göndermeyle ödüllendirmeyle adan etmeye çalışıyor. Halbuki sevgi yetiyor her şeye.
ozankemalcullu.com
Bilgiye giden yol