Bilgiye giden yol
Modern zamanlarda birileri ile tanışırken ilk kullanılan sözcüklerin içinde neler vardır? “Merhaba, Adım Ozan!” Karşıdan hemen cevap gelir ve soru ile biter bu cevap cümlesi “Merhaba Ben Teo! Nerelisin?” Sen de cevap verirsin, “İstanbulluyum” Konuşma Yunanca ise “İstanbul” yerine Yunanca
Devam
Sosyal medya dünyasında dolaşanlar bilir. O dünyanın kendine has bir Türkçesi vardı. Bu her dil için geçerli tabii ki. Her dilin sosyal medya için kendi kısaltmaları ve anlatım dili var. Başlıkta yazdığım da “Sev Olalım mı?” “Sevgili olalım mı?” demek.
Devam
İstanbul Emniyetinde 1 gece tutuklu kaldıktan sonra tanıdık bir avukat sayesinde tutuksuz yargılanmak üzere serbest kaldık. Bu antika sikkelerin nasıl bizim kasaya girdiğini bilmiyorduk ve bunu nasıl ispat edebilirdik? Yaklaşık 10 yıldır babamla çalışan Sadık isimli arkadaşla konuşmak üzere dükkana
Devam
1980 darbesinden önce büyük bir çoğunluk tüketmemek üzerine hayatlarını idame ettiriyordu. Yıllarca giyilen giyecekler, yıllarca kullanılan eşyalar vardı. Çünkü bilinirdi ki harcanan her para aslında bizim daha çok çalışmamız ve yıpranmamız demekti. Yeni eşyamız yok diye üzülmezdik. Bayramlarda yeni kıyafet
Devam
De Gaulle Nihat Benim adım. Kocaman patlıcan gibi bir burnum olduğu için Kasımpaşa’da bu ismi takmışlardı bana. Fransız eski devlet başkanının ismini vermeleri de hoşuma gidiyordu. 16 yaşındaydım. Bulgar Sütçünün kahvaltı dükkanında kaymak ve bal ile sıcak süt içerek kahvaltı
Devam
İmplant Fransızca bir kelime ve TDK sözlükte anlamı şöyle geçiyor “Doku Ekimi” Yani bize sonradan eklenen bir doku veya ek. Diş İmplantı veya Saç İmplantı gibi. Bu bilgiyi aklınızda tutup hemen asıl konuya gelelim. Bu implant bize ilkokul ile takılıyor.
Devam
Yarım yüzyıl yaşayınca insan bir çok şeyi gözlemleme şansına sahip oluyor. Gözlemlediği her şeyi insan kıyaslıyor. Zihnimiz kıyaslama üzerine inşa edilmiş. Bu şekilde değer verebiliyoruz. Eskiyle yeniyi kıyaslıyor, kendisiyle başkasını kıyaslıyor, ülkesiyle başka ülkeyi kıyaslıyor. bu şekilde bir değer ve
Devam
Hayatta en sevdiğim şey “Yapma! Gitme! Edemezsin! Başaramazsın!” denilen şeylerin tam tersini yapmaktır. Bu şekilde çok geliştim ve benim için sanki hayatın en güzel anları bu anlardır diyebilirim. İnsanlar bu şekilde bir tepki veriyorlarsa demek bunda bir hayır vardır diye
Devam
1990’lı yılların başıydı. Carlos Menem Arjantin Başbakanı olduğunda ilk kez duymuştum. “El Turco” sözcüğünü. İspanyolca Türk demek olan bu sözcük 1800’lü yıllarda Osmanlı İmparatorluğu sınırları içinde bulunan “Suriye” ve “Lübnan” kökenli insanlar için kullanılıyordu. Osmanlı pasaportu ile Güney Amerika’ya geldikleri
Devam
1970’lı yılların Türk filmlerinde çalan müziklerden birisini duyduğum zaman sanki ışınlanma makinesine girip o yıllara gidiyorum. Şarkıların kulaklarımdan yaydığı tınılar, o şarkıları duyduğum anları ve yılları birden önüme getiriyor. Bunu hissedebilmek için bu şarkıları çalarken sosyal medyaya girmemek ve tek
Devam
Bazı insanlar gece yaşamayı sever. Gecenin sessizliğinde ve karanlığında insan ayrı bir ruha bürünür çünkü. Hayatın bir başka yüzüdür. Gecenin karanlığı. Her şey karanlık bir örtünün altındadır. Gizemlidir. Net seçilemez dünya. O siyah örtünün altında her şey gizlidir. Gün olmadan
Devam
Başlık Zülfü Livaneli’nin rivayete göre Sait Faik anısına yazdığı bir şiire ait. Şarkı sözü aslında ama ben şiir diyeyim yine. Şiirin ismi “Ada” aşağıda dizelerini yayınlıyorum. Bu şiirden bir şarkı da bestelemiş ve aynı adlı albümde yayınlamıştır. Aslında usta şöyle
Devam
1978 yılının bir eylül ayında Dr. Lütfi Kırdar ilkokul 1-A sınıfında başladım ilkokula. Dar gelirli konutlarının ilkokulu. O zamanlar kırsal alan olan Davut Paşa Kışlasının yakınındaki semt o bölgeye kurulmuş fabrikalara da ucuz işçi sağlıyordu. 1972 Kasım ayı doğumlu olduğum
Devam
İnsanın en büyük zenginliğinin yaşamışlık ve bu yaşamışlığın da farkında olmak olduğunun farkına vardım bugünlerde. İşte bu çok değerli yaşamışlık olgusu yani hayatı deneyimlemek ve yaş almak insana çok kıymetli bir hazine kazandırıyor. Yaşadıklarını muhasebe edip bu anda kullanmak gibi.
Devam
Size yine bugün bir kitaptan bahsedeceğim. Beyaz kapak üzerinde yarı çıplak yatan bir kadın portresi vardı kitabın. Can yayınlarından yayınlanmıştı yine bir tavsiye üzerine almıştım kitabı. Baştan hiç şans vermiyordum kitaba. Hiç tanınmamış bir yazardı. Ünlü değildi. Sene 1990ların ortası
Devam