Bilgiye giden yol
Karantina günlerinde 6 numaralı mesajı 13033 yani Yunan Devletine gönderip sokağa attım kendimi. Psri semtinin ara sokaklarında duvar resmi ve harabe evlerin fotoğraflarını çekiyordum. İnstagram sayfamda bu fotoğrafları paylaşıp biraz beğeni toplamak istiyordum. Bu sayede eve kapanmaktan bunalmış ruhumu ve
DevamResmi olarak karantina altında olduğumuz fakat pratikte mutlu mesut hayatımıza devam ettiğimiz şirin, minnoş ülkemizde hayat devam ediyor. Dün yazdığım yazıda “Şehrin beton değmemiş yeşil alanları” cümleme sevdiğim dostlardan biri bir soru ile eşlik etti. Bugün Atina’da beton değmemiş bazı
Devam“Bütün günler birbirine benzediği zamanda insanlar, güneş gökyüzünde hareket ettikçe, hayatlarında karşılarına çıkan iyi şeylerin farkına varmaz olurlar.” Simyacı adlı eserinde Paulo Coelho böyle söylüyordu. “www.1000kitap.com” isimli internet sitesinde binlerce kitap ve yayından alıntılar ve yorumları bulabilirsiniz. Bir çok şair
DevamYeryüzünde insanlarım çoğu kullandıkları ana dillerinde bir çok yabancı kelime varlığından habersiz yaşarlar. Genelde bu kelimeleri kendi dillerinden bir kelime olduğunu sanarak doğup, yaşayıp, ölürler. Dil konusunda meraklı insanlar ancak bunu araştırıp öğrenerek anlar ve öğrenirler. Bir önceki hikayede okursanız
DevamKüçüklüğümden beri Matematik derslerini hiç anlamadım. Anlamadıkça, bilemedikçe üstüme gelen ve bağırıp çağıran ebeveynlerimin sabırsız ve sevgisiz tepkileriyle bu dersten nefret ettim. Nefret aslında korkunun bir ürünüdür. İçimizdeki korkunun tetiklediği bir kara noktadır. Korku kızgınlığı, kızmak ise nefreti getirir. Nefret
Devam
Mahallenin en güzel böreklerini yapan Bay Panos’a çok teşekkür ederim. Kendisi mahallemizin gururu. Gelelim benim hikayeme. Sanırım 1972 yılının güzel bir sonbaharıydı.22 yaşında olmanın verdiği enerji ve olumlu havayla doluydum. Bir akrabamızı ziyaret etmiştim. Orada Tula’yı gördüm. Siyah saçları ve
Devamİsmim Eleni. Çocukluğumda sadece tek bir tren vardı. Akropolisin altından hani şu binlerce yıl önce kurulan medeniyetin beşiğinden geçer sonra sabun,zeytin yağı fabrikalarını selamlayıp Pire’de son bulurdu. Biz ona “Elektriko” yani elektrikli deriz. Bu akşam eski mahallemdeki 85 yıllık bir
DevamBen Atina Metro Sisteminde bulunan “Ambelokipi” metro istasyonunda bulunan bir turnikeyim. Siz bilet veya kartınızı dokunma-tik okuyucuya gösterince benim camdan yapılmış kapılarım iki yana açılıyor. Bu şekilde normalinde kimse ücretsiz karşı tarafa geçmesin diye kapalı duran kalın cam kapılarım siz
DevamYaşım 92 ama hala dincim. İki kızım var.Birisi Atina’da yaşıyor. Diğeri ise Lamia şehrinde. Birkaç ay birinde, bir kaç ay diğerinde kalıyorum. Onların çamaşırı ütüsü bana aittir. Sabah 8 gibi kalkarım. Akşam on dedin mi uyurum. Tek gözüm yaşlılıktan dolayı
DevamBen Vasilis. Ömrümün son demlerini yaşadığım su günlerde biricik eşim Katerina ile Atina’nın göbeğindeki Kolonos semtinde yaşamaktayız. On beş yaşındayım ve biz güvercinler için çok uzun bir ömür demek bu. Şehrin merkezinde olup bu kadar boş alanı olan nadir semtlerden
Devam
Her sabah saat 6:30 gibi güne başlamak gerçekten çok güzel. Çünkü insana bir şeyler üretecek büyük bir zaman kalıyor. Güne şükrederek başlamak ise ayrı bir güzellik. Şükretmek ve elindeki güzel şeylerin bir muhasebesini yapmak. Bunları bir kenara yazmak ise insanın
Devam“Zararlı bir maddenin yazısı mı olurmuş canım?” dediğinizi duyar gibiyim. Aslında olmamalı da. Tabii ki burada tütün güzellemesi yapmak gibi bir niyetim yok. Konu anılar olunca ve sağlığa zararlı da olsa bu madde hayatımızın bir parçası olmuşsa, o zaman konuya
Devam
Kasımpaşa’nın ortasından akan Dolapderesi üstü kapatılınca ismi caddede bulunan “Bahriye Kışlası” yüzünden “Bahriye Caddesi” olmuştur. Aslında sadece kışla değil aynı zamanda Bahriye’nin merkezi daha doğrusu Başkent Ankara alınınca “Kuzey Deniz Saha Komutanlığı” bu caddenin başındadır. İşte bu caddenin üzerinde eski
DevamKüçüklüğümün Fatih semti ne kadar beton apartmanlarla doldurulmuş olmaya başlasa da 1970’li yılların sonuna doğru hala dokunulmamış küçük yeşil vahalarla doluydu. Langa bostanı, Fındıkzade Çukur bostanı, Yavuz Selim Çukur Bostanı, Yedikule Bostanları gibi. Evimize çok yakın olan Yavuz Selim Çukur
DevamSerin bir Nisan gecesiydi. Eski bir ford escort araç ile Antalya’nın bir gece kondu mahallesinde oturuyordum. Şehir merkezinden kontrolsüz bir şekilde bir dağın tepesinde olan gecekonduma doğru tam gaz yol alıyordum. Aldığım alkolün etkisi ile kafam iyiydi. O zaman içinde
Devam