Bilgiye giden yol
Her ülkenin iyi yanlarını görmek beni motive ediyor ve güçlü kılıyor. Zorlayan kısımları da beni geliştiriyor. Tabii bağırıp çağırmak ve küfretmek de rahatlatabilir ama işleri daha zor hale de getirebilir. Otuz-Kırk sene önceki Türkiye hallerine çok benziyor işler burada. Özel
DevamTelefonla tehdit eden ses tekrar aradı. Buluşmak istiyordu. Edirnekapı’daki Anemas zindanlarının yanında pazar günleri güvercin pazarı kurulun alana beni akşam 23:00 gibi gitmemi istiyordu. Davetini kabul edip tek başına oraya gittim. Alanın yanında Tekfur sarayına giden surların dibinde bir bankta
Devam
Başlıkta yazdığım şeye gerçekten inanıyorum. Kendimize söylediğimiz sözlere dikkat edelim. Hatta onları not alalım. Kaderiniz o yazdıklarınızda. Çünkü kendi kendimize söylediklerimiz eyleme dönüşüyor. Genelde hayatta kalmak için riske girmeme ve dikkat edip fazla tehlikeye girmeden yaşamda kalma üzerine olan sözlerdir.
Devam
Sanırım 2020 yılından beri aksatmadan yaptığım bir alışkanlık. Daha önce de günlük tutuyordum ama ara veriyordum. Artık benim için sabah uyanınca çay veya kahve içmek gibi bir alışkanlığa dönüştü bu. Bir çok olumlu faydalarını görüyorum. Öncelikle zihnimi berrak tutuyor. Düşüncelerimi
Devam
İstanbul Emniyetinde 1 gece tutuklu kaldıktan sonra tanıdık bir avukat sayesinde tutuksuz yargılanmak üzere serbest kaldık. Bu antika sikkelerin nasıl bizim kasaya girdiğini bilmiyorduk ve bunu nasıl ispat edebilirdik? Yaklaşık 10 yıldır babamla çalışan Sadık isimli arkadaşla konuşmak üzere dükkana
Devam
Çinili caminin karşısındaki Kütüphane’nin bahçesinin içinde kapalı kalmıştım. Çantayı alıp kaçan genç beni tuzağa düşürmüştü. Bahçe kapısını kapadıktan sonra birisin koşma sesini karanlığın içinde duydum. Adımlar giderek uzaklaştı. Bir süre sonra başka adımlar yaklaştı. Yüzlerce yıllık kütüphanenin ağır tahta ve
Devam
De Gaulle Nihat Benim adım. Kocaman patlıcan gibi bir burnum olduğu için Kasımpaşa’da bu ismi takmışlardı bana. Fransız eski devlet başkanının ismini vermeleri de hoşuma gidiyordu. 16 yaşındaydım. Bulgar Sütçünün kahvaltı dükkanında kaymak ve bal ile sıcak süt içerek kahvaltı
Devam
Efendim bendeniz Salih Mesut, uzun süre Gedik Paşa tarafında bir ayakkabı atölyesinde saraç ustası olarak çalıştım. Deri kesip bunları ayakkabı üzerinde kullanırız. Şimdi emekli oldum. Yaşım 70. Aslında 20 sene evvel önce emekli oldum ama hala çalışıyordum. Pandemi sonrası işler
Devam
İlk okuduğum hikayesi Sarnıç hiç bir zaman aklımdan çıkmaz. Kemalettin Tuğcu falan da okudum çocukken ama Sait Faik hikayesinde bahsettiği durumları o kadar detaylı ve çok yönlü anlatır ki sanki kendiniz o anda ve o yerde bulursunuz. Dikkatli bir şekilde
Devam
“Titanic te Rubaiyat! Doğu nun çiçeği Batı nın Çiçekliğinde! Ey Hayyam! Yaşadığımız şu güzel anı görebilseydim!” Amin Maalouf, “Afrikalı Leo”dan (YKY, 1993) sonra bu kez Doğu ya, İran a bakıyor. Ömer Hayyam ın Rubaiyat ının çevresinde dönen içiçe iki öykü…
Devam
Bugüne bugün koskoca ülkenin koskoca başkentinin başkanıyım ben! Nasıl olurda bana el çektirebilirlermiş? Ben tırnaklarımla kazıdım bu noktaya gelmek için. Darbeden yeni çıkmış bir ülkenin başkentinin bir varoş ilçesini gül gibi yaptım. Sonra tabii ki beni gördüler. O zamanın Devlet
Devam
Dağ başındaki bir Fransız Kasabasında kaybolan bir hemşire ve onun peşine düşen kadın polisin hikayesi. Aslında “Dark” dizisine bir bakıma benziyor diyebiliriz. Gerçek üstü olayların olduğu ve gösterildiği sahneleri de bulunan karanlık, suç, korku, drama dizisi. 2017 yılında çekilmiş. 2
Devam
Dizi izlemenin iyi bir yanı daha var. Size o ülke veya bölge hakkında siz farkında olmadan size Tarih bilgisi aktarması. Narcos dizi ilk iki sezon 1980-1994 arasındaki Kolombiya ve Birleşik Devletler tarihi ve o zaman ki gerçekleri bize aktarıyor. Son
Devam
Karanlık, Depresif, Soğuk ve Loş İskandinavya dekorunda soluk soluğa izleyeceğiniz bir baş yapıt daha. Dizi Finlandiya’nın başkenti Helsinki’de geçiyor. Helsinki Polis Teşkilatında göre yapan kadın dedektif Sofia Karppi’nin maceralarınız izliyorsunuz. ( Karppi Fince Sazan demek) Sofia Karppi 0 yaşlarındaki güzel
Devam
10 gün tecrit ve hastalık döneminde yapamadığım şeylerden biri de yazmaktı. Tam bilinçli olarak hastaneye gitmediğim için yanıma ajandamı almamıştım. Sonra da eşimin gönderdiği kitaplar ve telefonla oyalandım. Gerçekten yazacak çok duygu birikti içimde. Bunları her gün paylaşmak beni rahatlatıyor.
Devam