10 gün tecrit ve hastalık döneminde yapamadığım şeylerden biri de yazmaktı. Tam bilinçli olarak hastaneye gitmediğim için yanıma ajandamı almamıştım. Sonra da eşimin gönderdiği kitaplar ve telefonla oyalandım. Gerçekten yazacak çok duygu birikti içimde. Bunları her gün paylaşmak beni rahatlatıyor. Hayatın her anı insana bir şey öğretiyor ve bu gerçekten çok değerli. Çünkü bu an da yaptıklarımız bizim geleceğimizi belirliyor. O yüzden her durumda geçmişi veya geleceği düşünmek yerine anı düşünmek çok önemli. Zor anlarda olumlu şeyler düşünmek çok mühim. İyi olacağını kendine telkin etmek ve elindeki güzel şeyleri görmek. Hayat bizim gözümüzü boyuyor ve güzelliklerini görmemeye başlıyoruz. Duyduklarımız, medya, sosyal medya ve ailemiz bizim olmayan fikirleri bize empoze ediyor. Bu fikirlerle otomatik düşünmeye başlıyoruz. O yüzden kaygılar, korkular ve depresyon başlıyor. Elimizde ailemiz, işimiz, sağlığımız varsa bu en büyük hazine. Olmayan korkularla hayatı engellemek ve korkup hayatı yaşamamak ve ertelemek. Hayatı ertelemeyin. Şu an istediğinizi yapın. Yarın çok geç olabilir. Şu an kafanıza koyun ve harekete geçin. Kimse için hayatınızı ertelemeyin. Hayattaki en büyük değer bir şeyler yapmak. Yeni yerler görmek, keşfetmek, insanlara faydalı olmak. Öncelikle kendimize faydalı olmak. Beni Yunanistan’a getiren şey işte bu bilinç altımdı. Okuduklarım ve dinlediklerim beni o kadar etkiledi. 30 sene vize alamam diye Yunanistan’a gidemeyeceğimi düşündüm. Fakat özlemim sosyal medya ile taştı. Tanıştığım ve sevdiğim biri sayesinde geldim. Hatta ilk taşındığımızda Türkiye’ye yerleşecektik. Çünkü oturma izni alamam diye düşünüyordum. Her şey oldu. Çünkü kendimizi serbest bırakıp bu anda kalmalıyız.
Ayrıca hastaneye ilk güttüğüm gecenin ertesi sabahı verdikleri ilaç alerji yaptım ve nöbet geçirdim. Bayıldım. Kanımı temizlediler. Beyaz bir ışık gördüm. Odadan gözüken koru yeşil siyah renkler ve güneş birden bembeyaz oldu. Tokatlayarak ayılttılar önce. O sırada düşündüm. Ölecek miyim? Ölüm korkusu her an içimizde. Çok doğal bir şey. Kendime şarkılar söyleyip ağladım. Beni Yunanistan’a getiren yunanca şarkıları söyledim. Anlamlı bulduğum şarkılar söyledim. Duygulandım. Ayrıca yanınıza kesin telefonunuzu alın. Dostlarınızdan sevgi almanız için gerekli. Yeni bir yazı da görüşme dileğiyle!
ozankemalcullu.com
Bilgiye giden yol