Öncelikle yabancı dil öğrenmek bizi zorlar. Konforumuzu bozar. Yeni bir felsefe ve düşünce tarzına adapte olmamızı gerektirir. Her zaman gittiğimiz yoldan değil değişik yollardan gitmek istediğimiz yere varabileceğimizi gösterir. Farklı düşüncelere ve düşünce tarzlarına varmamızı sağlar. Farklı dediğimiz, Yabancı dediğimiz insanlarla nasıl yabancı olmadığımızı anlatır bize. Bize düşman gösterilen halkların aslında bizim gibi insan olduğunu anlatır bize. Aynı gelenekleri, görenekleri ve alışkanlıkları paylaştığımızı gösterir. Mesela Türkçedeki 5bine yakın Fransızca kelimeyi araştırın büyük bir kısmı Yunanca kökenlidir. Yunan düşünce sistemi üzerine kuruludur. Ya da Latince vasıtasıyla Fransızcaya girmiş kelimelerin aslında Greko-Roman kökünü gösterir bize.
Mesela Urduca’yı karıştırsanız bir sürü Farsça-Arapça ve Türkçe kelime bulursunuz. “Ordu” kelimesinden gelen bir kelimedir. Babür Devletini kuran Özbek-Çağatay Türkçesinden gelen bir sürü kelime vardır. Babür Sultanlarının ordusunun dilidir. Arap alfabesi ile yazılır. Dil konusunda bizi en çok engelleyen ve aynı devlet sınırı gibi sınır koyan alfabe sorunun ortadan kaldırırsak bir sürü dile çok kolay entegre olabildiğimizi anlarız. Yunan alfabesini öğrenen birisi bu alfabeden yaratılmış Kiril alfabesini çok rahat öğrenir. Kiril bilen bir insan Sırpça, Bulgarca, Rusça ve Kazakça, Kırgızca gibi dillere ulaşabilir. Arap alfabesini öğrenen birisi Farsça, Urduca, Osmanlıca gibi bir çok dile geçiş sağlayabilir. Dilleri ve onların kelime kökeni “Etimoloji” öğrenen birisi kendisini daha fazla geliştirebilir.
İngilizce öğrenen birisi tüm Hint Avrupa dillerine geçiş yapabilir ve daha rahat anlayabilir. Bu dilin bir “Cermen” yani Alman kökenli bir dil olduğunu diğer İskandinav ve Kuzey Avrupa dillerini duyunca hemen anlayabilirsiniz. Felemenkçe-İsveççe-Danca gibi dillerin İngilizceye ne kadar yakın olduğunu anlarsınız. Yeni bir dil, yeni bir insan demek.