Çünkü kendimiz olmamış oluyoruz. Ayrıca Normal olmaya çalışırken harcayacağımız enerji yerine önce kendimize sonra başkalarına bir değer yaratabiliriz. Genelde bunu seçen insanlar hayata yön veriyorlar. Kendi gibi olan ve kendini olduğu gibi kabul eden insanlar. Kendi gerçeği ile yüzleşen insanlar. Benim baba tarafımdan biraz bahsetmiştim. Babaannem bir çocuk gelin. Hiç çocukluğunu yaşamadan babası tarafından 50 yaşında bir adama 15 yaşında çocuk ve karılık yapmak için satılmış. Başlık parası ile evlendirilmiş. Bu kadın hep mutsuz ve sorunlu birisi. Bu kadından gelen her şey babama ve bana geçmiş. Normal olmaya çalışmak normal bir şey değil ki. Hepimizin aileleri bir roman olacak geçmişlere sahip. Normal olan da bu. Dedem yani bana ismini veren Kemal Dedem yani 15 yaşında bir kızla evlenen adam da 16 yaşında askere alınmış. 1916 yılında hicaz demiryolu ile Yemene gönderiliyor. Birinci Dünya savaşında. Travmaya bakar mısın? 1917 yılında Arabistanlı Lawrence filmde de gördüğünüz üzere o demiryolunu havaya uçurduğu için yürüyerek Adana’ya geri dönmüş. Sonra çır çır fabrikalarında (Pamuğu tohumundan ayırma işi) hamallık yapmış. İki kez evlenmiş çocuğu olmamış. Son karısı babaannem ile evlenmiş ve muradına ermiş. Sonra 1940larda bataklık olan Denizli denilen mahallede bir gecekondu yapmış.

O gecekondunun etrafını duvarla çevirmiş. Sonra bahçesine daha büyük yüksek tek katlı düzgün bir ev yapmış. İlk gecekonduyu dükkana çevirmiş. Kumaş getirip satmaya başlamış. 65 yaşında bir kurban bayramının ilk günü borcunu reddeden bir müşterisi ile tartışırken beyin kanaması geçirip ölmüş. Ben neyini reddedeyim bunun ve normal olmaya çalışayım? . 50 yaşına kadar çalıştım ama boş yani. “Öfkeyle beslenen çocuklar yalnızdırlar” Aysel Gürel’in “1945” isimli şarkısında yazdığı sözler. Babam 15 yaşında kalıp hep ezilmiş. 7 kardeşine ve Annesine babalık yapmak zorunda kalmış. 15 yaşında. O yüzden ne kadar manyaksak veya dengesizsek bununla bir güzellik yaratmalıyız. Normal olmaya çalışmak beyhude çaba. Hepimizin bir yeteneği var. Bu yeteneğin farkına varıp bununla bir şey üretmeliyiz. Ne kadar mucit, sanatçı varsa hepsinin bir sorunu var.

3. ve 4. kitabımı yayınlayacak bir sponsor arıyorum. Bulamazsam kendim bastıracağım.

Normal Olmak İçin Çaba Neden Sarf Etmemeliyiz?

Yazı dolaşımı


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir