Yine müzik ve güfte ile tedavi olduğum bir sürecin içindeyim. İnsanın nasıl tüm korkuları kendisine hastalık getiriyorsa sevgi de o derece bir tedavi unsuru. Müzikle çıkan seslerde bir tedavi aracı bizim için. Edirne II. Beyazıt Darüşşifasında kurulu bulunan müzede de insanları nasıl müzikle tedavi ettiklerini gösteren bölümler var. 1980’li yıllarda yapılan içinde sevginin ve saygının bulunduğu sözler içeren sanat müziği eserleri beni gerçekten huzurlu bir ruh haline sokuyor.
Bahar çiçek çiçek
Gelince güzel
Hayat sevilince
Sevince güzel.
Arılar bal, petek
Verince güzel
Hayat sevilince
Sevince güzel.
Başlıkta kullandığım sözler yukarda iki dörtlüğünü yazdığım şarkı sözlerine ait. Mehmet Erbulan yazmış. Hayat sevince güzel. Bal petek verince güzel. Hayatın anlamı sevmek. Başarılı olmak, çok kazanmak, en iyi yerlerde yaşamak değil. Sevgi hissetmediğimiz ve sevgi alıp veremediğimiz yerde durmak ve yaşamak bizi dertli ve hasta yapıyor. Severek yapmadığımız iş, severek evlenmediğimiz kişi, severek seçmediğimiz arkadaşlar bizi güçsüz kılıyor. Alıştığımız ve konforlu bulduğumuz için de bırakamıyoruz. Yeni gelecek olanın belirsizliği bize konforda kalmak için sebep oluyor. Öncelikle her şeyin geçici olduğunu hatırlamak çok faydalı oluyor. Bir sonumuzun olduğunu idrak etmek. Öleceğimizi hatırlamak. O zaman sarıldığımız ve bizi hasta eden alışkanlıkların farkına varıp hareket edebiliyoruz. Hayatın sıkıntılı yanlarını görüp bunu dengeleyebilmek bizim umudumuzu sürekli yenilememizi sağlıyor. Öleceğiz korkusuyla sürekli olumsuz düşünüp hayatta kalmaya çalışmak bizi inanılmaz zor ve güç bir döngünün içine sokuyor. Denge ise hayatımızı çiçek dolu bir bahçeye dönüştürüyor. Çünkü sürekli tehdit olduğunu düşünüp ona göre gard almak aynı bir boks döğüşünde sürekli bulunmak gibi bir şey.
Son Söz : Hayatımızın çiçeklerle dolu olduğunu görebilmek ve dikenler geldiğinde çiçeklerin de olduğunu hatırlamak bizi ümitli kılar.