Düşün, Düşün, Çoktur İşin!

Çoğumuz düşünmek yerine otomatik düşüncelerle hareket ediyoruz. O yüzden “Düşünüyorum” dediğimizde genelde belirli düşünce kalıplarını kafamızda evirip çeviriyoruz. Buna ben “Zihinsel Geviş Getirme” diyorum. Çünkü gerçekten düşünmek insanda bir ilerlemeye yol açıyor. Yeni buluşlar yapmamıza ve cesaretle ilerlememize yol açıyor. Yoksa sürekli aynı şeyler düşünmek çok konforlu . Bu konfor alanını bırakmak istemiyoruz. O yüzden sürekli aynı düşünce kalıpları ile hayatımızı dolduruyoruz. Vakit dolduracağımız işler seçip zamanın dolmasını beklediğimiz sıkıcı hayatları seçiyoruz. Fakat unuttuğumuz bir şey var. Öleceğiz. Sanki sürekli yaşayacağımız gibi düşünüp öleceğimizi unutuyoruz. Öleceğimizi hatırlarsak eğer hiç ölmeyecekmiş gibi konfor alanının rahatlığına sığınıp yaşamayız.
Yeni şeyler düşünmek ve üretmek için bu geviş getirme ve otomatik düşünce bombardımanından uzaklaşmalıyız ki hür düşüncelerimiz olsun. Sadece bize ait ve gıcır gıcır yeni düşünceler. Bunun için berrak ve nefes alan bir dimağa sahip olmak yeter. Yoksa hep ezbere şeyleri yapar dururuz. Her zaman yaptığımız gibi.