Doğum Günüm Kutlu Olsun

1972 yılının soğuk bir 10 Kasım günü dünyaya gelmişim. Sirenlerin çalındığı ve Türkiye Cumhuriyeti sınırları içinde bulunan herkesin topluca ağladığı bir gün. Herkesin karalar bağladığı ve ağladığı bir gün. Başbakan Özal son verene kadar bu ağlama ve karalar bağlama günü devam etti. Bilmeyenlere anlatayım, o gün tüm eğlence yerleri kapalı olurdu. Kimse eğlenemezdi. Kimse sinemaya gidemez, kimse alış veriş yapamazdı. Lokantalar kapalı olurdu. Ulusal Yas her 10 Kasım günü tekrar edilirdi. Bunun saçmalığını ilk gören Turgut Özal oldu. Kendisine buradan rahmet diliyorum. Televizyonda ise onun neler yaptığı ve nasıl ülkeyi kurtardığı ve kurduğu anlatılırdı. Açıkçası bize anlatılan Mustafa Kemal masallarına inanmıyorum. Çünkü dünya gerçeklerine uymuyor. Mantıklı değil. Bu anlatılan kahramanlık hikayeleri ile bir kutsallık oluşturulup bir inanç sistemi oluşturuluyor. Bu inanca uymayanlar da öteleniyor. İnsan ayırımı yapan ve vatandaşlarına ırkçılık uygulayan bir ideolojik sistemin tanrısı tabii ki aynı dinlerdeki gibi belli çıkarlar için uydurulmuş. Bu masallara inanan olabilir. Ama kimseyi inanmaları için zorlayamazlar. Türkiye’yi kuranlar ülkeyi yıkanlarla aynı merciler. Para odakları. Savaş çıkartıp silah satılması için milyonlarca insan öldürülüyor. Bunun oluşması için bir yapı oluşturuluyor. Uydurulan tarihle insanların beyinleri maniple edilerek yapılacak harcamalara kılıf hazırlanıyor. Sürekli devlet tehlike altında gösterilerek yapılıyor bunlar tabii ki.